’n Kladdig dörp
Beste léjzers, vandaag wil ik ’t graag mit jelûi êbbe ôever de skônâid van ûis mooie Vòlledam. Mooi niet dus! Niet mooi dus!
Met ’t skaamrôd òp me kake las ik ’n ingezôende brief in de Nivo, wâirin twâi toeriste ûit Zwitserlând, die ier op bezôek wazze, d’rlûi beklàg dâne ôever de anblik van ûis wéjreldberoemde Woaterfrònt! De fôtôs die d’r bêistònne lôege d’r niet òm.
’n Trôstelôze anblik van ûis dêik. ’n Terechte anklacht ôk téjge alles wet of ’n toerist jûist níet verwàcht van ’n bezôek an ûis véjl gepréjze dörp. Iets òm ôever nâi te dinke ôk. Zòwel as gemiente as de dêikbarònne! Iets ôk òm je véjr te skame.
Zéjker as bezôekers âilegoar ûit Zwitserlând déjze erinnering mit d’rlûi âige méjnéjme, ’t ‘r thûis wâirskêinlijk nàg effe ôever ad êbbe, in dan tot ’t beslûit kòmme binne: “Dut pikke we niet!”. Ier gân we melding van make. Ier binne de stoepies namelijk âilegoar niet skôn. In ellek geval níet òp de dêik. Déjze véjl bezònge pròmenade is te kladdig òm ‘r rustig ôeveréjn te lôpe!
’t Stâit de Nivo ôeveriges te prêize dat ze déjze brief ploatst êbbe. Ze adde ‘m ôk nâir ’t stadskentoor kenne bringe, wâir ie vervolges meskien in ’n loa van de verantwoordelijke bestuurder ad kenne belânde. Bang dat dut néjgatieve béjld ôever ûis dörp viroal zau gân. Nét as je grôsk Het Waterfront préjsentéjrd êbbe!
Het Waterfront, beste léjzers, is ’n initiatief òm jûist ’t toeristische kàràkter van ûis dörp in angrenzende gemientes ôender de andàcht van de toekomstige bezôekers te bringe. D’r möst netuurlijk wel âirst ’n ôenderzôeksburo an te pas kòmme, die véjr véjle brieffies van ònderd ier ’n rappòrt ôever skréjve et. Ûis beroemde dörp, toch véjral bekend van z’n muzikoale kwalitêite, möst véjl mâir mit de veroale ôever de kunstenoars gân doen, was ôender ândere ’t advies.
Ôever de déjplorabele toestând van ’t Brêikie in ’t Avedêikie werd mit gien woord sprôeke. In dat de dêik kladdig is al âilegoar niet! Twâi toeriste ûit Zwitserlând zàgge ’t wel. Theo Burger ôk! Die et gien geldverspillend buro nôdig om iets culturéjls en istorisch néjr te zette in de Auwe Kòm van ûis dörp. ’t Burgerpad is ’t zovéjlste geweldige nuwe initiatief van déjze klane man, moar ze doade binne grôt. We zôeke nàg ’n burgemâister.
Ik zêg ‘Doen Theo’, de véjrnaam ê-je al … Burger. Nau nàg effe an de slag mit ’t Brêikie, want ik moet zò zoetjesan spêige van dat Brêikie én ’t Avedêikie!
“Het is ingewikkeld!” za de wetauwer toen ‘r véjr de zòvéjlste kâir vrage steld werde déjr ’n lid van de oppositie, die as ’n lûis in de pels terecht déjr blêift vrâige ôever de stoatus van déjze pûinôp. “Ingewikkeld”! In dat al rûim 50 jâir!
In mêin verkâiringstêid, en dat is echt al erreg lang léje, zat ik òp zéjnegòchend nàg wel ‘ns bêi me skônmoeder te wàchte tot me lief eindelijk kloar was om same nâir de Môle te gân. In ûis zatte dan de omes en tantes an d’rlûi âirste borrel met segoar.
Dâirbêi was ôk ome Piola. Die ad ’n frûitkraampie òp de dêik.
Precies téjgeôever wet toe nàg éjte Hotel van Diepen. Àchteròm kéjk ie ôever ’t Brêikie.
Ei vertelde die zéjneg, rûim 50 jâir léje dus, mit ’n brok in ze kéjl, dat ie de oare dàg ze kraampie dâir metien wegoale möst want … “Ze gâne beginne!”.
Rûim 50 jâir léjde zauwe ze gân beginne an de réjnovoatie van ’t Brêikie. ’t Muséjum zau er kòmme, of ’n poar tandàrtse zauwe d’r gân wéjne in nàg mâir van dut soort spéjculoaties dâne de rôende. Ei et ze kraampie wegoald in sins toe stân in lêgge d’r fietse ôever mekoar éjn in ziene de toeriste allienig moar dat ’t ‘r kladdig is.
Erreg kladdig!
’t Zellefde geldt véjr ’t Avedêikie. Òp ’t mooiste plekkie an de ave lôp je làngs vervalle winkels in ’n òp instòrte stânde rôkerêi die al làng ze leste rôkplûim ûitspuwd et. ’n Goeie bôtsman wil mit ze skip toch niet anméjre an zòn kladdig Avedêikie?
Kladdig, erreg kladdig allegoar. Al rûim 50 jâir.
“Het is ingewikkeld” za de verantwoordelijke wetauwer. Ingewikkeld?
Vrâig ’t an ûis bezörgde en betròkke Burger. Die maakt ‘r vàst wet moois van! Theo Volente!
Geef een reactie